"Zaklinacz czasu"

Zaklinacz czasu
Tytuł oryginalny: The time Keeper
Autor: Mitch Albom
Wydawnictwo: Znak Literanova
Wydanie polskie: 2014
Liczba stron: 284



"-Mylisz się. Jestem nic nie znaczącym człowiekiem, wyrzutkiem.
-Człowiek rzadko zna swoją własną moc.-odpowiedział starzec."

  Książka opowiada o losach mężczyzny o imieniu Dor, który zapoczątkował okres liczenia czasu. W tejże książce również możemy poznać losy dwóch, całkiem niepozornych osób.
Historie z czasów wierzy Babel oraz sprzed odkrycia zegarów oraz dwie współczesne historie. O bogatym mężczyźnie, który jest chory na śmiertelną oraz o nastolatce z problemami i rozterkami miłosnymi. 

  Fabuła skupia się na odliczaniu czasu. Czas jako jednostka chwili. Odliczanie zaczęto od faz księżyca, a my kończymy je na liczeniu każdej sekundy, bo to właśnie od niej zależy całe, nasze życie. Ciągle mamy za mało czasu, ciągle potrzebujemy go więcej. Gdybyśmy nigdy nie zaczęli odliczać czasu? Co by to spowodowało? Bylibyśmy wtedy szczęśliwsi? To nie przyczyniłoby się do wielu katastrof? 

"-W rzeczywistości nie naprawiasz zegarów, prawda?

-Wolę, jak są zepsute.

-Dlaczego?- zapytał Victor.

Dor spojrzał na ziarenko piasku między palcami. 

-Bo to ja jestem tym grzesznikiem, który je stworzył."

  Czy kiedyś, ktoś zastanawiał się po co jest czas? Zapewne nie. Po przeczytaniu tejże książki odpowiemy sobie na to pytanie, ale czy czas to władza, a może to chęć zdobycia wszelkiej wiedzy świata? Czas, dla każdego z nas, oznacza coś innego, ale dzięki niemu mamy świadomość ile mamy czasu lub ile nam go pozostało.
  Ludzie na początku istnienia świata modlili się o kolejny poranek, nie martwili się, że się spóźnią, a my- ludzie współcześni cięgle żyjemy w strachu przed stratą każdej sekundy. Ciągły strach przed "końcem czasu", to uczucie prześladuje nas każdego dnia...

" To właśnie wtedy, kiedy jesteśmy najbardziej sami, potrafimy przyjąć samotność drugiego człowieka." 

  Może tym razem zacznę od bohaterów. Mimo, iż w tej książce nie ma ich za wielu, są oni charakterystycznie zarysowani. Każdy z nich ma przypisane cechy, które towarzyszą im od naszego, pierwszego spotkania z nimi. Chociaż z upływem wydarzeń, zmieniają swoje charaktery. Zmieniają swoje postrzeganie świata, swoje zachowanie oraz czyny. Starają się postępować dobrze. 
  Początek historii bohaterów zaczyna się w innych miejscach, ale kończą ją łącząc swoje wątki, splatając ze sobą swoje życia. Co naprawdę było cudowne, wszystko zostało nam wyjaśnione, nie musimy zaprzątać już swoich głów co tam właściwie się stało. Autor, mimo wielu realistycznych wątków posłużył się odrobiną fantastyki. Nie zrobił tego z bojaźnią, nie obawiał się tego, iż ktoś nie przyjmie takiej formy książki. 

"Najbardziej zaś przeklinał to, że podczas gdy inni ludzie umierali i spotykali swoje przeznaczenie, on najwyraźniej miał żyć wiecznie." 

  Każdy rozdział książki jest jak poszczególny etap w życiu głównego bohatera. Albom pisząc tę książkę posłużył się ładnym oraz prostym językiem, który z pewnością przyswoi każdy bez względu na wiek. Moim zdaniem, gdyby po te dzieło sięgnęła starsza osoba z pewnością spodobałoby się jej, podobnie jak nastolatkowi. Mimo, iż ta książka skłania nas do wielu refleksji, młody człowiek z pewnością podołałby im. Możliwe, że wyciągnąłby jakąś naukę z tej lektury, tak jak ja. Chociaż nie potrafiłabym odnaleźć się w świecie bez zegarków, dla mnie czas to pieniądz, ale po przeczytaniu tej książki wiem co powinnam zmienić w swoim postępowaniu. Na pewno wprowadzę wiele nowych przyzwyczajeń do swojego życia. Nie będę obawiać się już tego, co może nastąpić za chwilę, czy co może stać się, gdy spóźnię się na ważne spotkanie. Będę żyła beztrosko nie martwiąc się o jutro! 

  Autor tej książki bawi się naszymi uczuciami. Nawet ja to odczułam. Nie skłania nas do płaczu, ale porusza naszymi emocjami dogłębnie. Wraz z tym daje nam chwilę do zastanowienia się nad egzystencją człowieka. Do przyswojenia swojej dotychczasowej wiedzy. Nie narzucam nam wszystkich faktów od razu, ale docieramy do nich łącząc kawałki puzzli w całość. 

"-Czy teraz rozumiesz?- zapytał. - Kiedy ma się nieskończoną ilość czasu, nic nie jest wyjątkowe. Jeżeli nigdy niczego nie tracimy ani nie poświęcamy, nie potrafimy docenić tego, co mamy."

  Słyszałam, że ta książka podobna jest do "Alchemika"Paulo Coelho. Jeszcze nie czytałam, więc nie wiem czy to prawda. Książka napisana przez Paulo, właśnie leży na mojej półce i czeka, aż po nią sięgnę.
  Byłam szczęśliwa, że znalazłam tę książkę w bibliotece. Jednak w takich miejscach możemy znaleźć nie tylko lektury, ale także genialne, proste oraz krótkie książki, które zachwycą każdego, czy to młodszego, czy starszego!

"Nigdy nie jest za późno ani za wcześnie. Jest dokładnie wtedy, kiedy trzeba."


Moja ocena: 9/10