"Pan Mercedes"

Pan Mercedes
Tytuł oryginalny: MR. MERCEDES
Autor: Stephen King
Tłumaczenie: Danuta Górska
Wydawnictwo: Albatros
Wydanie polskie: 2014
Liczba stron: 574




"Hodges przypomina sobie stare porzekadło, że nawet w pochmurny dzień dla kogoś świeci słońce." 

Hodges, emerytowany detektyw, który ma depresję i czasem pragnie skończyć ze swoim życiem. Odchodząc ze swojej pracy, nie dokończył jednej sprawy, która teraz zaczęła przypominać mu o sobie. 
Jak ukraść samochód bez wybijania szyby, czy bez żadnego śladu.

"Pan Mercedes" to debiutancka powieść detektywistyczna Stephena Kinga. Uwielbiam twórczość tego pana, ale ostatnio przestałam czytać jego książki. Chociaż muszę przyznać, że  byłam bardzo ciekawa tej powieści, nie liczyłam na wiele zaczynając tę książkę, nie miałam pojęcia z czym mam styczność. To było coś nowego, gdyż Kinga znam tylko z horrorów. Od dłuższego czasu powieści detektywistyczne gościły na mojej liście "must have". 

"-Lodziarze są jak gliniarze.

-Hę?

-Nigdy ich nie ma, kiedy są potrzebni." 

  Uważam, że Stephen King nieźle spisał się pisząc tę książkę. Jestem zachwycona. Autor, pokazał co tak naprawdę potrafi. Chociaż muszę stwierdzić, że jak dla mnie było za mało dreszczyku emocji. Potrzebowałam więcej momentów napięcia i więcej tajemnicy. Brakowało mi tego. Jak na powieść detektywistyczną Hodges, za mało był detektywem. Brakowało mi tych momentów łączenia wiadomości oraz faktów jak puzzli, kawałek po kawałku. Chwil, gdzie wszystkie informacje kumulują się w jednym miejscu, ale ciągle nie mamy końcowego wyjaśnienia "mrocznej" tajemnicy. 
  Tempo akcji w książce jest szybkie. Zaczniesz czytać pierwszą stronę, a gdy się obejrzysz już jesteś na końcu książki. Powieść całkowicie przyciąga nas do siebie oraz pochłania dogłębnie, czytając, nie możemy się od niej oderwać. Za to uwielbiam Stephena Kinga. 
  Powieść nie jest wybitna, ale także nie jest zła. Jest średnia, w sam raz dla każdego. Nikt nie zanudzi się czytając ją oraz każdy znajdzie coś dla siebie. Jak dla mnie to wielki plus! Cieszę się, że ten autor postanowił napisać coś nowego, co zachwyciło większość z nas oraz większość Kingoholików. 

"Każdy system, jaki stworzył ludzki umysł, inny ludzki umysł może złamać." 

  Uważam, że Stephen King niesamowicie wykreował postacie. Nie dodał im jakiś fantastycznych cech. Bohaterowie to zwykli oraz najpospolitsi ludzie, których każdy może spotkać na ulicy. Nie ma w nich nic godnego uwagi. Facet z nadwagą, mądry, czarnoskóry młodzieniec oraz chora psychicznie kobieta, to nic fantastycznego. Chociaż przyznam wam, że Ci ludzie mimo swojej pospolitości, są w jakiś sposób tajemniczy. Ta wizja bardzo mi się podobała. Dobrym pomysłem było podzielenie rozdziałów, na rozdziały o Hodgesie i o Bradym.
  Zdziwiłam się, że Stephen King idealnie skonstruował całą zbrodnię. Niby coś wiemy, ale minie bardzo dużo czasu, gdy rozwiążemy całą sprawę. 

"Kiedy masz siedemnaście lat, przyszłość jest wyłącznie teorią."

  Ta powieść wyróżnia się z grona książek Kinga. Król Grozy tym razem zaskoczył nas czymś innym, co jest naprawdę godne uwagi. Nikt nie pogardzi dziełem, które niektórzy uważają za słabe, ale większość zostaje przy swoim dobrym zdaniu o tej książce. I dobrze robią! Gdy ja zaczynałam czytać tę książkę miałam wiele obaw co do niej, ale rozwiały się one już po przeczytaniu pierwszej strony powieści. Zachwyciłam się nią, mimo iż brakowało mi dreszczyku emocji. 
  Podsumowując Stephen King napisał olśniewającą książkę! Posłużył się językiem, który jest przystępny, nie wybitny, ale i nie najgorszy. Z ogromną łatwością oraz szybkością czytało się tą grubaśną powieść. Dobro i zło ciągle walczy, a istotne fakty umykają gdzieś w tle sympatii, przyjaźni oraz dobrych i tych złych wydarzeń. 
  

"Wspomnienia: one są rzeczywistością."