"To nie jest kraj dla starych ludzi"

To nie jest kraj dla starych ludzi
Tytuł oryginalny: No Country For Old Men
Autor: Cormac McCarthy
Wydawnictwo: Pruszyński i S-ka
Wydanie polskie: 2008
Liczba stron: 238


"-Coś ci powiem, szeryfie. Kiedy człowiek ma dziewiętnaście lat, jest już na tyle dorosły, aby wiedzieć, że jeśli coś dla niego znaczy wszystko, prawdopodobnie pod tym względem nic się nie zmieni. Ja to wiedziałam, mając szesnaście. Dlatego pomyślę o tamtej sprawie." 

 Cormac McCarthy (ur. 1933) Uważany jest przez krytyków za jednego z czterech największych żyjących pisarzy amerykańskich. Studiował na University of Tennessee, z czteroletnią przerwą na służbę w siłach powietrznych USA. 

"-Wszystko może być narzędziem- powiedział Chigurh.- Drobiazgi. Nawet rzeczy niepozorne. Przechodzą z ręki do ręki, ludzie nie zwracają na nie uwagi, a później, pewnego dnia, za to płacą. Na przykład ty twierdzisz, że to tylko moneta. Nic w niej szczególnego. Niby do czego mogłaby służyć? Trzeba to dostrzec. Oddzielić działanie od rzeczy. Jakby pewne momenty w historii wymieniały się z innymi. Czy to możliwe? Cóż, to przecież tylko moneta. Tak. To prawda. Czyżby?" 

"To nie jest kraj dla starych ludzi" opowiada o losach kilku osób w 1980 roku. Przestępcy, uciekiniera, szeryfa i ich rodzin oraz przypadkowych osób. Na granicy z Meksykiem uciekinier znajduje narkotyki, pieniądze, broń oraz kilkanaście zabitych osób. Llewelym marzy o rozpoczęciu nowego życia wraz z swoją żoną więc przywłaszcza sobie pieniądze. Nie ma pojęcia w co się wplątał. Nie wie, że jego śladami kroczy psychopatyczny morderca uzależniony od zabijania...

"- Nie wydziwiaj ani nie poddawaj się nastrojowi- powiedział do siebie.- Nie jesteś jednym z nich. Jeszcze nie." 

  Co skusiło mnie do przeczytania tej książki ? Chyba tak wiele dobrych recenzji na jej temat. Jeszcze mogę dodać do tej odpowiedzi, że dosyć mroczna i tajemnicza okładka. Naprawdę genialna oprawa graficzna i tu ukłony w stronę "Paramount Vantage". Ten zachód słońca jakoś kojarzy się z Meksykiem. Męczyna w pierwszym planie jest wskazany jako główny bohater dzieła McCarthy'ego. I ta twarz, która jakby śledzi "złodzieja". Wszechwiedząca postać, która znika jak duch na przestrzeni wielu wypadków.

"-Nie chodzi o to, gdzie się jest, ale o to, że chcesz tam dotrzeć, nie zabierając nic ze sobą. Tak według ciebie wygląda zaczynanie życia od początku. Wszyscy tak to sobie wyobrażają. Ale nie zaczniesz od początku. I właśnie o to chodzi. Wszystko, co robisz, ciągnie się za tobą. Tego się nie pozbędziesz. W żaden sposób. Rozumiesz, co mówię?"

  Ta książka nie jest banalna. Opowiada o prawdziwym życiu. To wszystko ciągle się dzieje. Walki gangów o towar, kasę i o życie. Trzeba potrafić pojąć sens tej książki oraz to co w niej się dzieje. Już sam tytuł wskazuje, że to niebanalna historia. Chyba żaden pisarz w tamtym czasie nigdy nie odważyłby się na opisanie tak nietuzinkowej historii. W losach bohaterów przeważa walka ze złem, ale nigdy nie wiadomo kto lub co wygra.      Czy może zwycięzcą zostanie życie lub śmierć? Możemy także zauważyć jak bezkarni mogą być najgorsi złoczyńcy, gdyż znikną bez śladu, jakby rozpłynęli się w powietrzu. Puff... Człowiek i jego pokusy to to co może doszczętnie zniszczyć nam życie tak jak głównemu bohaterowi. 
  Wszystko skłania nas do przemyśleń na temat życia i śmierci, temat prawa oraz na wiele innych tematów, które są zawarte w tej historii. Ktoś kto ma słabe nerwy z pewnością nie powinien tego czytać.

W układzie tej książki bardzo mi się podobało, że na początku każdego rozdziału był wycinek z dziennika lub pamiętnika szeryfa. Opisywał on co sądzi na dany temat, zdarzenia, ale również możemy znaleźć jego przemyślenia lub to jak czuł się w danej sytuacji.  

  Bracia Coen (Ethan i Joel) podołali ekranizacji tej książki. Jeszcze nie oglądałam filmu, ale słyszałam, że jest genialny. "To nie jest kraj dla starych ludzi" film dostał 8 nominacji do Oskara (4 statuetki, w tym za najlepszy film i reżyserię). Złotym Globem oraz Oscarem został nagrodzony Javier Bardem w swojej życiowej roli Anton'a Chigurh'a. Obok niego na scenie możemy zobaczyć Tommy'ego Lee Jones'a, Woody'ego Harrelson'a oraz Josh'a Brolin'ga. 

"Uważam, że prawda zawsze jest prosta. Musi być taka. Powinna być dostatecznie prosta, żeby dziecko ją zrozumiało. W przeciwnym razie okaże się spóźniona. Nim człowiek ją zrozumie, już będzie za późno." 

Moja ocena: 9/10