"Szukając Alaski"

Szukając Alaski
Tytuł oryginalny: Looking for Alaska 
Autor: John Green
Wydawnictwo: Bukowy Las
Wydanie polskie: 2013
Liczba stron: 320




"Spędzasz całe swoje życie w labiryncie, zastanawiając się, jak któregoś dnia z niego uciekniesz i jakie niesamowite to będzie uczucie, wmawiając sobie, że przyszłość pomaga ci przetrwać, ale nigdy tego nie robisz. Wykorzystujesz przyszłość, aby uciec od teraźniejszości."




"Porównywany z przełomowym "Buszującym w zbożu" J.D. Salingera literacki debiut Johna Greena to powieść o myślących i wrażliwych młodych ludziach. Zbuntowanych, szukających intensywnych wrażeń i odpowiedzi na najważniejsze pytania: o miłość, która wywraca świat do góry nogami, o przyjaźń, której doświadcza się na całe życie.
Niezapomniana opowieść o odkrywającym życie Milesie zakochanym w szalonej, zbuntowanej Alasce, dzięki której odnalazł Wielkie Być Może – czyli najintensywniejsze i najprawdziwsze doświadczenie rzeczywistości."

"Tak wielu z nas musiało żyć z tym, co zrobili, bądź z tym, czego nigdy nie zrobili. Z tym, co się nie udało, z tym, co w danej chwili wydawało się właściwe, ponieważ nie potrafiliśmy przewidzieć przyszłości. Gdybyśmy tylko potrafili dostrzec niekończący się ciąg konsekwencji naszych najmniejszych czynów. Jednak nie możemy wiedzieć więcej - do czasu, aż taka wiedza stanie się bezużyteczna."

  "Szukając Alaski" to pierwsza książka Green'a i moja pierwsza przeczytana, która wyszła spod pióra Johna. Uważam ją za najlepszą powieść napisaną przez tego autora. Czytałam to dość dawno, jeszcze w starej okładce z wydawnictwa Znak. Książka została wydana około 2007 roku, oczywiście ze Znaku. Osobiście uważam, że okładka z Bukowego Lasu jest ładniejsza i super komponuje się z innymi książkami Greena. 

"Gdyby ludzie byli deszczem, to ja byłbym mżawką, a ona huraganową ulewą."

  Ta książka jest dosyć depresyjna. W większości rozmów był poruszany wątek śmierci. Wszystko kręciło się wokół niej.  Miles nie myślał o śmierci, pragnął żyć w przeciwieństwie do Alaski, która zawsze zachowywała się: "Dzień dobry i tak umrzemy", "Witaj, umrzemy". Kurcze w niektórych momentach to mi przeszkadzało. Jak tak młoda dziewczyna może myśleć o śmierci, mimo iż ma sporo problemów, powinna pragnąć żyć! Zawsze można znaleźć jakieś wyjście z trudnej sytuacji. Każdy powinien się uporać z swoimi troskami. Chwytać dzień! A nie co chwila dołować się jeszcze bardziej. Uważam, że ten kto nie chce żyć jest tchórzem. Nie potrafi przeciwstawić się losowi i coś zmienić w swoim życiu. Śmierć to najprostsze wyjście z danej sytuacji. Nie musimy martwić się co nas może później spotkać, jesteśmy przekonani że trafimy w lepsze miejsce. Nie musimy trudzić się i kroczyć z podniesioną głową w świecie żywych. Bo tam gdzie pójdziemy nikt nie będzie przejmował się, że coś źle zrobiliśmy, nie będzie zwracał uwagi na nasz wygląd. Nikt nas nie skrzywdzi, bo to jest raj dla ciała i duszy...

"To jest właśnie tajemnica, prawda? Czy labiryntem jest życie czy umieranie? Przed czym próbuje uciec: przed światem czy końcem świata?" 

  John Green w tej książce wykorzystał popularne schematy, chociaż ubrał to w piękne i niebanalne słowa. Więc nie narzekam. Ukazuje nam typowe życie w internecie, przeciętne życie nastolatka, psikusy i niespodzianki. Porusza jak zwykle wątek zauroczenia czy miłości. I tutaj zaczyna się pod górkę. Uczuciowy trójkąt, czasem kwadrat i to wszystko pomiędzy przyjaciółmi. Chociaż to wydawało się słodkie (w niektórych momentach). Na długo zapamiętam przyjaciela Milesa- Pułkownika, który zawsze miał galon mleka pomieszanego z alkoholem. Za każdym razem gdy wspominam tą książkę od razu mam ten obraz przed oczyma i śmieję się w duchu. 
Alaska to dziewczyna tajemnicza i jedna wielka niespodzianka, ale także w trakcie zagłębiana się w treść możemy zauważyć, że nurtują ją jakieś problemy. Nie jest w stanie uporać się z tym. Przyjaciele wspierają ją jak tylko mogą. To cudowne, na ile może poświęcić się jedna osoba dla innej... Problemy dziewczyny ukształtowały jej sposób bycia, który jest inny niż wszystkich: Pragnie śmierci. 

"Wszystko, co się połączyło, kiedyś się rozpadnie".

  "Szukając Alaski" to książka, która porusza problemy nastolatków. Przyjemnie ją się czyta, jest napisana łatwym i prostym językiem, mimo że to jet debiutancka powieść Greena. Książka podzielona jest na Dni Przed i Dni Po, co jest naprawdę specyficzne dla tej powieści. To wygląda jakby był to dziennik czy pamiętnik jednego z bohaterów książki. To nadaje jakiegoś typy realizmu. Możemy zrozumieć to co myśli bohater i poczuć wszystkie emocje które wyczuwa. To jest cudowne! Nie zawiedziecie się sięgając po tą pozycję. Muszę przyznać, że jest trochę słabsza niż "Gwiazd naszych wina". Nie ma co się dziwić Green z czasem rozwiną swój sposób pisania, ale muszę powiedzieć, że pod względem fabuły ta książka jest lepsza niż "GNW". 

"W którymś momencie wszyscy podnosimy wzrok i uświadamiamy sobie, że zgubiliśmy się w labiryncie."

Dla mnie śmiesznym faktem jest to, że ośmioletnie dzieci czytały tą książkę. Nie wiem czy ja mam jakieś uprzedzenia, czy jak, ale ja w ich wieku czytałam "Kubusia Puchatka" czy "Baśnie Braci Grimm". Nigdy w takim wieku nie sięgnęłabym po tą pozycję, a to się dzieje. Osobiście zam parę takich dzieci. Może w tej książce nie ma scen erotycznych czy jakichś innych. Przez tą książkę mogą uważać, że palenie, picie, oglądanie porno jest jak na miejscu. Sama nie wiem co bym myślała, gdybym przeczytała tą historię w ich wieku. Nie wiem co mam o tym myśleć... Trudno jest mi się wypowiadać na ten temat. No, ale każdy ma inne zdanie i moje wątpliwości mogą być nie słuszne lub też nie...

"Wszyscy palicie dla przyjemności. Ja palę po to, aby umrzeć."

Moja ocena: 8/10

Prawo do filmu "Looking for Alaska" ma Paramount, który zatrudnił Josh'a Schwartz'a do napisania scenariusza i kierowania pracami w trakcie kręcenia filmu. Podobno napisał doskonały scenariusz. 

Oryginalne prawa do filmu wykupił Paramount w 2005 roku, ale prace nad filmem zaczęto odkładać. 25 czerwca 2014 roku John Green ogłosił, że Sarah Polley będzie kierować nadchodzącym filmem. Miejmy nadzieję, że niedługo zobaczymy obsadę i zdobędziemy jeszcze więcej informacji na ten temat. 

Na marginesie, wszystko to co napisałam nie wiem czy jest potwierdzone.